Eduardo Galeano eta Günter Grass

Astelehenean hil ziren Eduardo Galeano eta Günter Grass, XX. mendeko bi idazle haundi. Bata Uruguaykoa, Amerikako kronista, gizarte zanpatuen ahotsa. Bestea berak bizi izandako II. Gerrate Mundialeko kronista, (gaur egungo poloniakoa izatez, alemanieraz idazten zuena).

Omenalditxo moduan gure beste idazle bikainaren iritzia dakarkigu, oso artikulu ederra idatzi baitu oraingoan ere: 

2015-04-15 / Anjel Lertxundi.  

Bisturi bi:

Bata, Grass, Alemaniaren kontzientzia eta, hedaduraz, Europako lubakiena. Bestea (ezen ez bigarrena), Galeano, Hegoamerikako zain urratuena. Eta bi-bien kontzientziak, munduarenak.

Erraz konformatzen da kontzientzia, malgua da, kamaleoikara da. Tximu ezagunak bezala, nahiago du itsu, gor eta mutu, hitzaren bisturia sartzen hastea baino ikusitakoan eta entzundakoan. Eta astoak, kontzientzia belarra dela uste baitu, bere hausnarrerako jaten du.

Kontzientzia kolektiboan eragiteko nahitaezkoa da kontzientzia pertsonalaren leize ilunenetara jaistea: inork ezin du munduko injustizien bisturia izan kontzientzia eroso burgestu batetik, bere baitako arrakaletan arakatu gabe, kontzientzia goritu ezean zalantzaren arragoan. Bi idazleek lan hori hartu dute beren gain, bakoitzak bere maneran, eta gure kontzientzia lokartuan eman dizkiguten ostikoak eskertzeko balio behar lukete egunotako gure omenaldiek. Zertarako bestela? 

Iturria:http://www.berria.eus/paperekoa/1740/017/001/2015-04-15/bisturi_bi.htm