Otsailaren 16an, izan genuen Castilloren bixita eskolan . Ebelina Mandarina irakurri dugu 3. mailako ikasle guztiekin eta bi geletakoek berarekin egoteko aukera izan dugu.
Nafarroako Sakana bailarakoa dugu Castillo. A zer izen bitxia! Bere amak ere izen bera omen du, eta jendeak abizena delakoan nahastu eta arazo bat baino gehiago izan omen du. Hegaldi baterako ere nahiko istilu izena zela eta ez zela...
Aurretik helduentzat poesia idazten zuen eta gero hasi zen umeentzat idazten eta Ebelina da idatzi zuen aurrena. Berarekin irabazi zuen 2009.ean Lizardi saria. A zer askaria egin omen zuen Zarautzen, saria jasotzera etorrita.
Bere eskola ingurura etorri zen zirku batetik hartu omen zuen gaia. Giro txarra eta euritsua egin omen zuen
benetan, eta oso ikusle gutxi agertu omen zen bertara.
Txikitako lagun ilegorri batekin gogoratuz
erabaki zuen protagonista ere halakoa izatea.
Dena den, Errusian izan gabea da oraindik.
Aurretik landu genuen liburua, berari buruzko
bideotxo bat ikusi genuen, pertsonai eta gertaera nabarmenenak aipatu genituen
eta berarentzat galderak prestatu ere, galdera piloa!
- Ez dut inor ezagutzen beldurra sentitu ez duenik- dio Ebelinak-. Koadernoan
idatzi genituen gureak eta elkar jarri genituen.
- Egun tristeetan magoa izan nahi nuke eta tristura
desagerrrarazi kapelu batean, magoak untxiak desagerrarazten dituen bezala.- Castillok ere
magoaren kapela ekarri zuen eta papertxoak banatu zizkigun guztioi eta
magoa bezala triste gaudenean, alaitzeko zer lagun dakiguken idazteko eskatu
zigun. Oso soluzio politak asmatu ziren.
Bukaeran nahi zuten guztiei sinatu zien paperean eta eskaintza bana idatzi ere, bere irrifar gozoarekin.
Nahi duzun arte, Castillo!
Bere ipuin batzuk:
iruzkinik ez :
Argitaratu iruzkina